Większość osób słyszała już o bazie BIK. Jej zadaniem jest gromadzenie oraz udostępnianie informacji o kredytobiorcach i pożyczkobiorcach. Oprócz niej na polskim rynku funkcjonują jeszcze BIG, CRIF, KRD oraz ERIF. Czym właściwie jest baza ERIF? Co warto o niej wiedzieć?
Biura informacji gospodarczej i kredytowej to bazy informacji, które są cennym źródłem informacji m.in. dla instytucji udzielających pożyczek oraz kredytów. Zgodnie z ustawą o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych z 2010 roku głównym zadaniem baz danych jest pośrednictwo w wymianie informacji gospodarczych. Pośrednictwo to polega na otrzymywaniu informacji od wierzycieli, gromadzeniu ich oraz udostępnianiu innym, uprawnionym do tego podmiotom.
Informacje o klientach, którzy zdecydują się na skorzystanie z oferty firmy pozabankowej lub tradycyjnego banku i zaciągną pożyczkę (kredyt), trafią bezpośrednio do biur informacji gospodarczej (mogą to być informacje zarówno o terminowej, jak i nieterminowej spłacie). Z zasobów bazy danych mogą skorzystać później inne podmioty (firmy pożyczkowe, banki), u których klient złoży wniosek o pożyczkę / kredyt.
Baza ERIF powstała w 2003 roku. Rok później znalazła się w szeregach Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych w Polsce. Początkowo baza działała pod nazwą KSV BIG S.A. i stanowiła część austriackiego przedsiębiorstwa. Biuro w 2007 roku zostało wykupione przez polską Grupę Kapitałową KRUK. Ostatecznie jego nazwa została zmieniona na ERIF Biuro Informacji Gospodarczej S.A.
Zadaniem bazy ERIF jest wspomniane wcześniej przechowywanie oraz udostępnianie informacji gospodarczych. Ponadto biuro zajmuje się przetwarzaniem danych w celach statystycznych, a także prowadzeniem działań edukacyjnych i szkoleniowych. W bazie ERIF gromadzone są informacje zarówno o konsumentach indywidualnych, jak i podmiotach gospodarczych. Są to dane dotyczące dłużników zwlekających ze spłatą swoich zobowiązań oraz rzetelnych płatników.
Podstawowym zadaniem bazy ERIF jest dostarczanie podmiotom zainteresowanym (i upoważnionym) informacji o wierzycielach. Biuro pozwala na lepszą weryfikację wiarygodności poszczególnych konsumentów indywidualnych i podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Misją ERIF jest podejmowanie działań mających na celu zmniejszenie ilości zadłużeń oraz stworzenie przejrzystych, bezpiecznych warunków na rynku finansowym. ERIF co trzy miesiące weryfikuje informacje zgromadzone w swojej bazie.
Informacje zgromadzone w bazie ERIF zawierają dane dotyczące sektorów m.in.: bankowego, firm pozabankowych, telekomunikacyjnego, budżetowego, multimedialnego oraz innych.
Dzięki ERIF wiele podmiotów może zmniejszyć ryzyko zawarcia niekorzystnych dla siebie transakcji (z opóźnieniem w spłacie lub całkowitym brakiem spłaty zobowiązania). Z bazy ERIF korzystają także firmy pożyczkowe, które chcą zweryfikować potencjalnego pożyczkobiorcę – czy będzie on rzetelnym klientem, czy nie.
W bazie ERIF znajdują się zarówno pozytywne, jak i negatywne informacje. Trafiają więc do niej osoby, które regularnie spłacają swoje zobowiązania, a także ci, którzy zalegają z ich spłatą. W bazie znajdują się dwa rodzaje informacji: lista dłużników (negatywne) oraz lista rzetelnych podmiotów (pozytywne). W 2016 roku w bazie znajdowało się blisko 5,8 miliona wpisów, z czego większość (3 miliony) stanowiła informacje o charakterze pozytywnym.
Informacje negatywne dotyczą osób oraz podmiotów gospodarczych, które zwlekają ze spłatą swojego zadłużenia. Wpisy zawierają m.in. datę ujawnienia zadłużenia, kwotę zobowiązania wraz z walutą, dane dotyczące postępowania w sprawie. Informacje negatywne trafiają do bazy bez względu na to, czy klient wyrazi zgodę na ich przetwarzanie.
Informacje pozytywne to spis danych o konsumentach oraz podmiotach gospodarczych, które regulują swoje zobowiązania w terminie. Tego typu dane trafiają do bazy ERIF za zgodą konsumenta. Z reguły zgodę na przekazywanie informacji podpisuje się podczas zawierania umowy pożyczkowej lub kredytowej. Są to dane, które informują o: sumie zobowiązania wraz z walutą oraz dacie wymagalności płatności.
Aby trafić na listę dłużników bazy ERIF, wystarczy, że wystąpi zwłoka w spłacie należności w wysokości 200 złotych w przypadku konsumenta indywidualnego lub 500 złotych w przypadku podmiotów gospodarczych. Wierzyciel ma obowiązek przesłać pisemne zawiadomienie osobie zwlekającej ze spłatą zobowiązania 30 dni przed planowanym wysłaniem informacji o zaległościach do ERIF. Dokument taki zawiera m.in. wezwanie do zapłaty wraz z terminem, do którego należy zapłacić zaległe zobowiązanie oraz pouczenie o tym, że niezastosowanie się do żądania będzie skutkowało wpisaniem do baz dłużników. Jeżeli w wyznaczonym terminie zobowiązanie zostanie spłacone, dłużnik nie trafi do bazy.
Negatywne wpisy w ERIF mogą skutkować m.in. problemami w zaciągnięciu kolejnej pożyczki lub kredytu. Co prawda, niektóre firmy reklamują się jako instytucje udzielające pożyczki bez weryfikowania bazy ERIF, jednak z całą pewnością sprawdzają klienta w innych bazach informacji gospodarczej i kredytowej. Negatywne wpisy mogą także uniemożliwić podpisanie umowy na abonament telefoniczny lub Internet.
